Hey Y’all!
Na intensieve weken van hard werken om ons huis leeg te krijgen, de koffers voor 2 maanden lang in te pakken en de laatste uren op Justin zijn werk bij Schuitemaker – waarbij hij met een duikbril en flippers aan zijn laatste dag in de keuken en op het terras doorbracht – , brak dan eindelijk de dag aan dat we door vrienden werden weggebracht naar Schiphol. Yes!! Heerlijk was het om de deur achter ons dicht te trekken.
We zijn in die laatste weken voor ons – best wel plotselinge – vertrek zo ontzettend geholpen door zoveel lieve mensen om ons heen. Verschillende mensen boden aan onze drie herrieschoppers even op zich te nemen, vrienden stonden op de stoep om te helpen ruimen of er werden bakfietsen vol met stapels gestreken was afgeleverd, de brievenbus bleef klapperen en we ontvingen zoveel lieve berichtjes! Many thanks daarvoor!!
Verder bood Idelette, een vrouw uit onze kerk, aan om mee te gaan als onze nanny. Iets wat wordt gevraagd voor het OnBoarding Program in Texas. Om de hele training te kunnen volgen zullen de jongste twee opgevangen moeten worden door iemand die we meenemen van thuis. De manier waarop het gelopen is dat Idelette mee ging was voor ons zo wonderlijk – super speciaal! We boften zo ontzettend.



De kinderen hebben het al snel zo leuk met elkaar!


We namen afscheid op Schiphol. Wat voornamelijk voor onze “nanny” – Klinkt best decadent toch? – best pittig was, omdat ze man en kinderen achterliet voor 8 weken (2 maanden!! Respect! )
We ontmoetten bij het afdroppen van onze loodzware koffers al gauw de andere twee families. De Zeeuwse familie Jobse en Rotterdamse familie Boer met hun kinderen en nanny’s. Super leuk om hen eindelijk live te ontmoeten na heel wat over en weer “ge-app” van maanden.
Na een ontzettend lange reis kwamen we aan op Aruba. De jetlag deed zijn werk en we waren de eerste dagen lekker gesloopt en konden heeeerlijk ongestoord – niet helemaal waar met drie kleine kinderen – aan het zwembad doorbrengen. De tweede week hadden we een auto om wat Aruba te kunnen zien. Het is écht waar: Die prachtige witte stranden, de blauwe zee, ze zijn minstens zo mooi als op de plaatjes!
We zwommen tot we er bij neer vielen – zijn groen zijn van het chloor – brachten veel tijd door in de airco, leerden Idelette, die twee weken bij ons in ons appartement zat, onwijs goed kennen en zij ons. Genieten was het, van de stranden, het leven onder water en van elkaar. In real life ontmoetten we een gigantische schildpad!
Ik, Marianne, mocht eindeloos foto’s maken omdat ik nu een medestander had die het ook heerlijk vind om te fotograferen.
Met de andere gezinnen hadden we een barbeque en we maakten tijd voor ons huiswerk voor het OnBoarding programma. Aruba was prachtig. En tegelijkertijd vonden we het ook schrijnend om te zien dat de dikste villa’s naast hele slechte wijken stonden.


Texas here we come!
Op 19 augustus stonden we, omdat we online niet in konden checken, extra vroeg op het vliegveld. Klaar voor ons vertrek naar onze bestemming! Dallas, Texas!
Wat een ontzettend domper was het, toen er na 3 uur wachten bleek dat er een fout in de de ESTA’s van onze kinderen zat, waardoor we niet mee mochten op de vlucht. We zagen de anderen vertrekken en ook Idelette ging door de douane. We konden wel janken..
Gelukkig was het de volgende dag geregeld en vlogen we via Atlanta naar Dallas. Met nog een aantal hobbels arriveerden we om 05.00 uur ’s nachts op de campus van Mercy Ships in Lindale.
Wat werden we ontzettend warm onthaald! Op onze geschakelde hotelkamers in het Guesthouse lagen cadeautjes voor de kinderen en een welkomstpakketje voor ons klaar.
Met een aantal andere gezinnen delen we de Breakfast room en voor de lunch en diner lopen we naar de andere kant van de campus waar de Diningroom is.
Het is tijd om te gaan wennen aan het community leven!

Vaar je met ons mee?
P.s.: Volg je ons al op Instagram en Facebook? Daar houden we je nog iets vaker op de hoogte van onze voorbereidingen en avonturen! Wil je ons ondersteunen? Kijk hier wat jij kunt doen!



Links de familie Jobse, dan de familie Westerduin. Familie Boer en rechts staan wij,








Hope Floats
Familie van der Spijk woont en werkt twee jaar op ziekenhuisschip Global Mercy
van Mercy Ships.
Contact
Contact
+316 154 331 92
familievanderspijk@gmail.com of
tfc.familievanderspijk@gmail.com


