Blog 8

Dag Rotjeknor!

Na een periode van ruim 6 weken in Antwerpen voeren we weg om na een nacht varen te beginnen aan het “Come On Board” evenement. 
Het was onwijs cool om met zulk mooi weer de haven van Rotterdam in te mogen varen. Wat een feest was het! Aan de wal en aan boord. 
Het was heel bijzonder om op deck 11 met de hele crew te zingen. We mochten, mits we heel stil waren, op de brug kijken met de verrekijker. We zwaaiden bij Hoek van Holland naar m’n ouders en gilden naar lieve vrienden en bekenden die ons op stonden te wachten bij de Erasmusbrug. Wat een helden! 

Door in Rotterdam te mogen liggen, zoveel media aandacht te krijgen en zoveel mensen aan boord te mogen verwelkomen konden al deze mensen ervaren hoe het leven aan boord is, konden ze geraakt worden door het werk dat we mogen doen, werden er dromen aangewakkerd als vrijwilliger aan boord te gaan werken of Mercy Ships financieel te ondersteunen om zo nog veel meer gratis operaties mogelijk te kunnen maken. En.. Mochten ze misschien ervaren wat maakt we dit werk doen. 
Beneden op deck 3 en 4 was het 16 dagen lang druk met al die 14.000 mensen die een tour kregen in het ziekenhuis. Opzich kregen wij daar, als gezin, nog niet eens zoveel van mee. Het werk voor Justin ging gewoon door en de meisjes gingen gewoon naar school. 
Maar een groot aantal bekende bezoekers zochten we toch even op in de event-tenten op het dock om hen even gedag te zeggen. Het was mooi om te zien hoeveel familie, vrienden, oud-gemeenteleden en bekenden het schip wilden bezoeken en daarmee ervoeren we echt hoeveel mensen er bij ons en de organisatie betrokken waren. Waarvoor heel veel dank!!
Daarnaast hadden we twee weken lang een heel druk programma met bezoek van vrienden en familie die we heel graag wilden laten zien waar ons leven aan boord zich nou precies afspeelde. Dus aten we met ze in onze cabin, lieten de meiden hun klaslokalen zien, speelden we op het bovenste deck en praten we elkaar bij. Om aan het einde van de periode om te vallen van vermoeidheid. Want wat was het ontzettend fijn om al deze mensen te zien, maar wat was het ook intensief! Het viel zwaar om elke dag afscheid te nemen van nichtjes en neefjes, vriendinnetjes, opa’s en oma’s en andere lieve vrienden.

Het was dan ook lastig, maar goed, om de trossen los te gooien en weg te varen uit Rotterdam. Nu werd het echt écht!
Dat we in een oneindige attractie van de Efteling belandden hadden we alleen nog niet bedacht. Haha! Bij de Golf van Biscay werden de golven flink hoog. De glazen rolden door de kastjes, lijstjes vlogen van de muren, de deurtjes van ons bed knalden op en dicht en de plant met al z’n aarde ging door de cabin. 
De kinderen probeerden, zo goed en zo kwaad als het ging op school toch nog iets mee te krijgen van de lessen op de grond, in een kringetje, omdat alle meubels vastgesnoerd zaten.

Tijdens de sail werden er door een team allerlei activiteiten bedacht om voor een beetje binding te zorgen. Dus we hebben ook heel hard gelachen met de leukste groots opgezette spellen en tijdens een PirateNight waarbij iedereen z’n best deed om zich op te doffen als piraat. Na een aantal dagen hadden we het echt wel gehad en wat was het dan ook heerlijk om Tenerife te zien liggen en verwelkomt te worden door groepjes springende dolfijnen zodra we dichter bij de kust kwamen. 

Nu liggen we alweer een aantal weken in ‘Puerto de Granadilla’ in het zuiden van Tenerife. Vrij afgezonderd van de bewoonde wereld maar dat is oke. Hier wordt hard gewerkt aan het ziekenhuisdek dat nog niet klaar is en waar, helaas, nog veel meer werk te doen is dan ze hoopten. Over een aantal weken hopen we richting Senegal te varen en aan te leggen naast de Africa Mercy (Het schip waarop Justin en ik 12 jaar geleden werkten) die al in fieldservice is in Dakar.

Het communtity leven ervaren we als heel prettig. Het is fijn om te zien dat de kinderen al zo hecht zijn met alle andere kinderen. Uit school rennen ze vaak naar elkaars cabins om met elkaar te spelen en we gaan bijna dagelijks naar deck 11 om buiten op de trampoline te springen, van de glijbaan te gaan of te skaten. Afgelopen zaterdag was Rose jarig en vierden we dit in het cafe. Éen groot feest waarbij alle kinderen en ouders wel even langs kwamen voor een stukje taart. Dan zijn we toch wel heel dankbaar dat we hier onderdeel van uit mogen maken. 

Ook het Paasweekend was écht een belevenis aan boord. Het was heel mooi om met elkaar stil te staan bij het lijden en sterven van de Heer Jezus tijdens de dienst op Goede Vrijdag waarbij de kerkzaal compleet omgetoverd was tot ‘de tuin van Getsemane’  om op zondag samen feest te mogen vieren. Rose straalde tijdens haar optreden met Grade 1,2 and 3 van de Academy tijdens de Easter Sunday Celebration Service.